Lobke maakt kennis met haar moeder

En ze vinden elkaar best aardig.

Even nader ruiken

Moeder en dochter in de Maas

Duiken naar een graspolletje

Zo dat is weer gelukt

En ook naar steentjes duiken is leuk

Zo weer een steen voor de baas

Dat zwemmen komt nog wel

En..naar muisjes graven

Moeder en zoon Brún op pad

Brún heeft jeuk

Wopke kan hem niet verleiden echt te gaan zwemmen

hij twijfelt of hij zal gaan zwemmen

Brún speelt verstoppertje


Voor mij is het de gewoonte om de stambomen thuis te brengen als de pups ongeveer 6 maanden oud zijn.
En daarmee ben ik vorige week begonnen. Als eerste was Lobke op 28 juni aan de beurt.

Lobke heeft het geluk dat ze haar thuis deelt met drie honden, twee katten en cavia's. Dus genoeg vrienden om mee te spelen. Ze is nog steeds graag buiten. Binnen is ze erg lief en rustig en ze wordt graag aangehaald. Ook vindt ze op schoot liggen fijn (zoals geloof ik alle hondjes uit dit nest). Lobke is verder dol op de jongeren in het gezin. En ze blijft wonderlijk rustig als er klanten in de winkel zijn, terwijl er dan toch een belletje gaat. Alleen het autorijden vindt Lobke niet fijn; daar moet nog mee geoefend worden. Moeder Wopke had het tijdens het bezoek druk met de katten van de familie.

Toen was Vrouke aan de beurt. Zij woont aan de Maas; ze heeft heel veel plezier met de oppaskinderen van haar bazin. Soms verdwijnt er een van de duiven die in de tuin worden gehouden, in haar bek. Ze is speciaal bevriend met Cindy de Beagle. Ze zijn ongeveer even oud en spelen samen in het water voor het huis. Vrouke zwemt nog niet, maar het is heel apart dat ze wel duikt, vooral naar graspolletjes. Verder jaagt ze graag langs de waterkant, waarbij ze altijd de baas in het oog houdt. Tot nu toe is ze maar een keer wat langer weggebleven.  Binnen is ze erg rustig en is verzot op eten. En..ze graaft enorm graag (van wie zou ze dat hebben). 
Vrouke moet nog oefenen met autorijden.

Vandaag waren Wopke en ik op bezoek bij Brún. Hij woont op een boederij en leeft samen met de Mechelse Herder Youri. Maar in de andere helft van het huis wonen nog twee honden en vaak is ook een Berner Sennenhond te logeren die even oud is als  Brún. Dus speelkameraden genoeg. Hij kan vreselijk wild spelen, maar daarna en ook binnenshuis is hij een rustige hond. Brún luistert al behoorlijk goed naar allerlei bevelen, wat hij natuurlijk ook afkijkt van vriend Youri. Maar soms begint hij ook al Oostindisch doof te worden zoals de meeste wetterhounen. Zwemmen doet hij nog niet, maar wel is hij graag aan de waterkant en doet hij zijn kop onder water. Hij speelt graag verstoppertje, waarmee hij andere honden uitdaagt. Ook Wopke bleek dat een leuk spelletje te vinden. Een eigenaardigheid van Brún is dat hij heel luidruchtig gaapt!